Wat zou jij jezelf vertellen toen je 20 was?

Wat zou jij jezelf vertellen toen je 20 was? Die vraag komt wel eens langs op social media en nodigt uit tot reflectie. Het probleem bij dit soort gedachten is dat we hierbij vooral een voorkeur hebben om de huidige context toe te passen op de situatie toen. En dat werkt natuurlijk niet altijd. Ik denk even na over een paar berichten aan het verleden, om dit voor mezelf te verduidelijken.

Beleggingstips

Het is een flauwe, maar daarmee niet minder leuk om over na te denken. Als ik mijn vroegere ik beleggingstips zoals bitcoin zou kunnen geven dan ben ik binnen no-time rijk. Net zoals Biff Tannen uit Back to the Future. Maar net zoals in die overigens fantastische film verander je daarmee de toekomst. Waar jij wint, verliezen anderen. Omdat jij een miljard winst hebt gemaakt zijn er wellicht anderen aan de bedelstaf geraakt, of ziet de maatschappij er zelfs dystopisch uit. Vind je dat geen probleem? Dan vind je het vast ook geen probleem als ik je Biff of Biffina noem.

Een hart onder de riem

Je kan je vroegere zelf ook een hart onder de riem steken. “Je doet het goed”, “Geef niet op, blijf in jezelf geloven”. Waarschijnlijk geldt het volgende voor de meesten, zo niet iedereen: ik heb in mijn leven wat heftige dingen meegemaakt en mezelf beter leren kennen. Een stukje van die verworven zelfkennis doorgeven zou mezelf een makkelijker, wijzer leven kunnen opleveren.

Ware het niet dat ik me waarschijnlijk niets aantrek van mijn eigen advies! In mijn jonge twintiger jaren wist ik het sowieso beter dan ieder ander en kon ik mijn keuzes en gedachten fanatiek verdedigen. Ik was zelfs idealistisch, stel je eens voor! Geen cynisme! Ik kan het me nauwelijks voorstellen… Hoewel het mooi klinkt, is dit door mijn vroegere zelf een minder kansrijke onderneming. Ken uzelve.

Leer dit!

Had ik mijzelf dezelfde studie aanbevolen? Zeker weten! Maar als ik daar nu anders over had gedacht, hoe had dit zich dan vertaald in advies? Vertellen welke beroepen er in deze tijden geld op de plank brengen? Wat me nu leuk lijkt? Wat er nu bestaat? Daar komen we meteen bij de kern.

Studies en leerpaden veranderen in de loop van de tijd. Twintig jaar geleden de kant van kunstmatige intelligentie opgaan was saai. Ik kan het weten, ik heb het zelf een jaartje gedaan. Nu is het hip. Moet ik dan 10 jaar ergens energie insteken zonder dat het voldoening geeft? Ik was al lang afgehaakt. En laten we het al helemaal niet hebben over dingen die er toen niet waren.

Sta stil en deel

Als je de vraag “Wat zou jij jezelf vertellen toen je 20 was?” letterlijk neemt liggen er heel veel valkuilen op dat pad. Ben je dan nog wie je bent? Misschien ben je wel een enorme klier geworden, of ben je er helemaal niet meer. Je bent wie je bent, zou je dat wel anders willen zien? Op het moment dat je het verleden verandert, verander je het heden. En dat kan slecht aflopen.

Los van wat je zou antwoorden: zelfreflectie kan je helpen stil te staan bij dit leerproces. Hoe jouw huidige denkbeelden zijn gevormd, wat je hebt bereikt en wat je bent kwijtgeraakt.