Normaal gesproken hou ik het op dit blog bij mijn reis op weg naar financiële kennis. Maar ik ga eens gek doen en het over iets anders hebben. Ik merk namelijk dat wat ik langs zie komen op Twitter mij geen goed doet. Twitter is Toxic.
Het is een van de eerste zoektermen die je gesuggereerd krijgt als je er op zoekt. Ik heb het woord dus niet zelf bedacht, maar het beschrijft exact wat het is.
Ik merk steeds vaker dat ik met een negatief gevoel Twitter afsluit. De taal die er langs komt. De scheldpartijen. De vuilspuiterij. De agressie. Het mensen tegen elkaar opzetten. Het wordt me soms te veel. Alsof ik mezelf vergiftig.
Ik heb een tijd geleden ook Twitter gehad, en kan me niet meer precies herinneren waarom ik er mee ben gestopt. De inspiratie haalde ik er niet meer uit, en geen enkel onderwerp interesseerde me genoeg om door de tweets met foto’s van lunches heen te moeten waden. Ik heb een Twitter account op persoon sinds 2009. Deze bestaat nog, maar gebruik ik alleen als ik in een of andere conferentie met andere nerds kan communiceren via Twitter. Waarom praten als je introvert achter je smartphone kan kruipen, toch?
Ik kan nu de Twitterapp niet openen zonder dat het over corona gaat, racisme, politiek, en dan altijd met een lading negativiteit waar je U tegen zegt. De nuance staat er wel tussen, maar de polariserende Tweets krijgen de likes, en de retweets, en de reacties. De algoritmes van Twitter denken dan dat dat belangrijk is, en voilá, nog meer polarisatie.
Aan de andere kant heb ik soms echt leuke “gesprekken” met anderen. Zoals met Tom van Tips van Tom. En deel ik een beetje in de persoonlijke ongemakken en soms ook verdriet van de leden van de “community”. Zelf wel eens iets delen wat me interesseert maar wat te klein is voor een post vind ik ook fijn. Waar ik dan ook soms leuke reacties op krijg. Het kan dus ook positief zijn!
Het wordt dus tijd om niet zozeer te stoppen met Twitter, maar er iets aan te doen. Al is het maar klein. Meer positiviteit de wereld in gooien, en niet ergens op reageren als het trollerig of polariserend is.
Twitter minder Toxic
Om mezelf te beschermen tegen een vloedgolf van narigheid, heb ik voor mezelf de volgende regels gesteld:
Minder Twitter. De app heb ik van de telefoon gegooid, zodat ik minder de neiging krijg om alles te volgen. Dit maakt mij minder onrustig, en geeft mij minder het FOMO gevoel waar sociale media om berucht zijn.
Personen negeren. Je kunt personen negeren zonder dat je die persoon blokkeert of ontvolgt. Handig als een persoon je tijdslijn volspamt, maar je nog wel bijvoorbeeld reacties van diegene wil lezen. Of omdat je een lafaard bent die anderen niet durft te blokkeren. Want misschien kom je ze nog wel eens tegen. Of ben je conflictmijdend. Heb ik van een kennis.
Geavanceerde negeeropties gebruiken. Je kan bepaalde woorden negeren zodat ze niet meer op je tijdlijn terecht komen. Hier ga ik maar eens uitgebreid gebruik van maken. Misschien zal ik wel eens een tweet missen, maar ach, het is geen halszaak. De politiek georiënteerde woorden zal ik maar eens mee beginnen.
Meer positiviteit tweeten. Ik kan zelf natuurlijk ook meer positiviteit naar buiten brengen. Daar ben ik nog niet zo goed in, dus dat zal ik mezelf aan moeten leren. Soms zie ik tweets voorbijkomen die allen maar dankbaarheid tonen. Respect.
Het is naïef om te denken dat alles nu goedkomt, maar ze zeggen niet voor niets: verbeter de wereld, begin bij jezelf.
Vind jij Twitter ook wel eens Toxic? Of ben jij wel eens van een ander asociaal medium afgegaan?
Marja
Geen face- book, geen twitter, weinig WhatsApp; het is effe wennen. In het begin lijkt het of je nergens meer bij hoort. En opeens na een paar weken daalt er een heerlijke rust op je neer.
uitklokken
WhatsApp vind ik een moeilijke, de rest kan ik zonder leven. Alle echte vrienden communiceren meestal via WhatsApp. Facebook of Instagram heb ik helemaal niks mee.
Fijn dat je het hebt kunnen doen!
Relaxed Rijk
Fijn artikel, heel herkenbaar!
Voor mij op persoonlijke titel alleen nog Instagram en Whatsapp. Facebook ben ik zo’n 2 jaar geleden mee gestopt. Instagram is al een tijdje “opgeschoond” en daar volg ik alleen nog een beperkt aantal (inspirerende & positieve) accounts. Whatsapp gebruik ik om met vrienden en familie te communiceren, maar probeer mijzelf wel aan te leren om meer te bellen i.p.v. te appen. Groepsapps geven mij vaak onrust, stoor mij er snel aan en probeer ik dus te minimaliseren.
Twitter gebruik ik voor Relaxed Rijk en daar probeer ik ook alleen accounts te volgen die echt wat toevoegen, ook gebruik ik daar filters. Als ik merk dat ik mij aan iemand op mijn tijdlijn stoor, dan ontvolg ik deze makkelijker/sneller dan vroeger.
Verder heb ik voor Twitter en Instagram de apps niet op mijn telefoon geïnstalleerd om gebruik te verminderen.
Met wat discipline ben ik ervan overtuigd dat social media zeker wat toe kan voegen, maar in de praktijk is het erg makkelijk om meegezogen te worden in de toxiciteit ervan. Blijven opletten dus en regelmatig onderhoud plegen als je het gebruikt.
Heel fijn om te lezen dat je zo actief bezig bent om via Twitter meer positiviteit te gaan verspreiden. Dit artikel draagt hier ook zeker aan bij wat mij betreft, dus dank daarvoor!
uitklokken
Dank je wel, RR. Onderhoud plegen is inderdaad goed :)
stellaiszuinig
Wél WhatsApp, maar in geen enkele groep. In het weekend altijd op smartphonedieet, dwz zo min mogelijk gebruiken, behalve om te telefoneren. Apps lees ik dan 1 x aan het eind van de dag, als het belangrijk is bellen ze me maar! Geen FB, geen Twitter, wel Instagram om een vriendin die in een zeilboot de wereld rondzeilt te volgen. Merk dat niet meteen reageren op een appje helemaal geen probleem is voor de meeste mensen. Net als met email kan het soms dwingend voelen maar als je weerstand weet te bieden aan de piepjes en belletjes dan wordt het leven een stuk rustiger! (En in mijn geval mijn hoofd ook! ;-) )
uitklokken
Ai ai ai, ik zit in veel WhatsApp groepen, ook van mijn werk. En ja, die whatsappen ook ’s avonds.