Een kwart FO

Helaas, stoppen met werken kan ik nog niet. Maar ik ben wel op de goede weg. Ik heb afgelopen week zelfs een mijlpaal bereikt. Ik ben voor een kwart FO (financieel onafhankelijk)!

Als ik mijn beleggingen en mijn cashbuffer bij elkaar optel dan kom ik op 25% van wat ik denk nodig te hebben om te stoppen met werken. Een kwart financieel onafhankelijk. Dat voelt echt als een mijlpaal.

Toen ik vele jaren geleden begon met geld opzij leggen om te beleggen had ik niet echt een doel daarmee. Later ontdekte ik mijn eerste doel: eerder stoppen met werken. Eigenlijk had ik drie doelen: ook een vakantiehuisje kopen en een comfortabele oude dag voor als ik minder gezond word waren doelen. Het idee van een vakantiehuisje heb ik laten varen (ik huur af en toe wel wat). De comfortabele oude dag en eerder stoppen met werken vallen beide binnen de FIRE filosofie.

Ik zit dus op een kwart van dat doel. Vanaf nu zal het sneller gaan, zolang ik het op de beurs laat staan zal het uiteindelijk vanzelf meer waard worden. Twee keer verdubbelen en ik ben er al, dat kan zomaar op mijn AOW-leeftijd over 24 jaar al bereikt zijn met 6% rendement per jaar.

Maar in de tussentijd werk ik en spaar ik verder. Wat ik nu inleg zal meer renderen dan wat ik over 10 jaar inleg. Maar op een gegeven moment is rendement belangrijker dan de inleg. Dat zijn de momenten waarop ik misschien al wat minder kan gaan werken. Maar heel eerlijk gezegd kan ik dat nu al, want ik ben al coast-FIRE.

Ik wil liever niet in één klap stoppen. Ik wil er aan wennen, paar klusjes hier en daar, parttime werken, de druk van de ketel. Wat ik wel graag wil is dat de wekker niet meer om 7 uur gaat en ik elke dag op een natuurlijke manier wakker word. Ik wil ook nooit meer in de spits rijden met de auto. Of moeilijke gesprekken op het werk. Dat zou me veel schelen. Demotie vind ik dan niet erg meer. Beter nog: voor mezelf klussen en mijn eigen ritme bepalen. Meer tijd om op te laden.

Die tussenfase zou je HOT kunnen noemen. Feitelijk zou ik een paar dingen daarvan nu al kunnen doen, zoals part-time gaan werken. Maar daar ben ik mentaal nog niet klaar voor, denk ik. Teveel voel ik nu de plicht om nuttig te zijn. Of nog meer: de maatschappelijke verwachting vervullen. In mijn hoofd dan. Het zou zomaar kunnen dat ik totdat ik 100% FO ben niet los kan laten. We gaan het zien.

Het lastigste van financieel onafhankelijk worden is het begin. Op een gegeven moment loopt het allemaal wel en kom je in het saaie middenstuk. Aan het einde wordt het weer spannend, want dan ga je echt een andere levensfase in. Je bent dan financieel vrij.

Het saaie middenstuk is waar ik nu in zit. Maar eigenlijk vind ik het helemaal niet saai. Want in dit middenstuk is wanneer je gaat twijfelen over van alles. Is dit echt wat ik wil bereiken? Wat ga ik straks doen? Waarom wil ik dit ook alweer? En er gebeurt van alles want het leven gaat ook door. Er zijn vast wel mensen die zo supersnel gaan met kapitaal opbouwen dat ze helemaal geen tijd hebben voor dit soort vragen. Maar bij mij en ik denk ook bij de meeste anderen duurt dit middenstuk gewoon lang.

Een mijlpaal zoals een kwart FO bereiken is fijn, het geeft wat scherpte over waar je staat. Oh ja, ik ga inderdaad vooruit. En oh ja, het zou vanaf nu sneller moeten gaan. Oh ja, dit is nog steeds wat ik wil.