Vroeger, in mijn studententijd, speelde ik regelmatig een spel genaamd “Magic the Gathering” oftewel MtG. Dit is een kaartspel wat je ook nog kan verzamelen. Nu ben ik al een tijdje niet meer heel actief, maar heb nog wel een flinke verzameling liggen. Wat is zo’n verzameling Magic the Gathering kaarten nou nog waard?
Allereerst is het belangrijk om te zeggen dat niet alle kaarten evenveel waard zijn. Koop je een pakje recente kaarten? Dan zijn de meeste kaarten niet meer waard dan pakweg 20 cent. De dure exemplaren kunnen wel 50 euro waard zijn. Dan zal je wel eerst dit bedrag neer moeten leggen of veel geluk hebben bij het kopen en openmaken van een zogenaamd booster pack.
De wat oudere kaarten hebben meer verzamelwaarde. Vroeger waren er gewoonweg minder kaarten geprint, dus ze zijn gewoon zeldzamer. Zelfs de simpelste kaarten uit de eerste series kunnen nog best wat opleveren. Denk dan aan tientjes. Best aardig voor kaarten die bij uitgave voor een dubbeltje waren in te kopen.
De zeldzaamste en meest gewilde kaarten wisselen van eigenaar voor enkele tienduizenden euro’s! Als je een heel slim persoon was destijds had je 25 jaar lang een rendement gemaakt van bijna 40%!
Nu heb ik die knallers helaas niet, maar ik heb er wel enkele die toch een leuk bedrag kunnen opleveren. Een bedrag waar ik, als ik de kaarten nu verkoop en ga beleggen, een paar jaar eerder van kan stoppen. Dat ga ik echter niet doen, want:
Ik heb een emotionele band met mijn verzameling Magic the Gathering kaarten
Ik geef het toe. Ik heb een emotionele band met uitgesneden stukjes karton. Hoe sneu of gaaf dat is mag je zelf bepalen. De kaartjes zijn dan ook niet gewoon stukjes karton voor mij, maar een uitlaatklep in perioden van stress. Ik speelde dit spel in een periode van mijn leven waar ik behoorlijk ongelukkig was. Nu komt dat wel vaker voor in mijn leven, en het is dus ook geen toeval dat ik nu weer aandacht heb voor mijn verzameling. Het voelt op de een of andere manier vertrouwd. Als een vriend die er altijd voor me is en me even de ellende van deze wereld laat vergeten.
Geld uitgeven waar je gelukkig van wordt. En niet aan zaken waar je niet gelukkig van wordt. Daar gaat het om in de FIRE filosofie. En ergens word ik gelukkig van het gevoel van de kaarten die door mijn handen glijden. De vertrouwde geur als ik eraan ruik. Het feest der herkenning als ik de artwork op de kaarten bekijk. Het maakt me rustig als ik onrustig ben. Al spendeer ik er bij tijd en wijle een behoorlijk bedrag aan. Dat is dan toch de moeite waard?
Mr. Robot
Oh wat is dit herkenbaar!
Hier ook nog mappen vol van liggen, ondertusen erachter gekomen dat sommige toch al een behoorlijk aantal nieuwe aandelen voor in mijn portfolio waard zijn. Ik heb een tweede verzameling gekregen van iemand anders en deze heb ik nu (als het goed is in januari) verkocht.
Makkelijk, want daar had ik geen emetionele band mee.
Het enige wat ik zo lastig vind, is dat die kaartjes er alleen maar liggen. Ik speel er niet meer mee, heb eigenlijk niemand waar ik dat met enige regelmaat mee kan doen. (en ik heb er zelf ook niet echt tijd voor gemaakt).
uitklokken
Ja, ze liggen er alleen maar, inderdaad. Maar af en toe toch fijn om eens naar te kijken?
Je zou kunnen overwegen weer eens een potje te kaarten met onbekenden. Zodra het weer mag ga ik een paar keer naar een plek waar wordt gespeeld.